Του Βασίλη Στεφάνου
- Διαφημιση -
Μέρος πρώτο
Με βασικό γνώμονα την πείρα από τα 60 χρόνια τα που έζησα σε αυτή τη χώρα -την οποία δεν έπαψα στιγμή να αποκαλώ χαϊδευτικά- των φρου-φρου και των αρωμάτων, αλλά και με την εμπειρία που απέκτησα παρακολουθώντας από μακρόθεν πάντα, τον τρόπο της διακυβέρνησης της, είτε από εκλεγμένους πολιτικούς, είτε από διορισμένους υπηρεσιακούς παράγοντες, είτε ακόμα και από αυθαίρετους άρπαγες εξουσιαστές, αποφάσισα τούτη μόλις τη στιγμή την οποία και θεωρώ καταλληλότερη να παρέμβω ως καλός Σαμαρείτης και να προσπαθήσω μέσα από αυτό το άρθρο μου να κινήσω κάποια νήματα που ίσως καταφέρουν να ξυπνήσουν τα παροπλισμένα μυαλά και να απολυθαργοποιήσουν τις όποιες επαναπαυμένες συνειδήσεις. Και φυσικά δεν απευθύνομε σε αυτούς οι οποίοι μόνο τους μέλημα ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι ότι καταστροφικότερο μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Το ήθελε η μοίρα να γεννηθώ -σε συνεργασία φυσικά του πατέρα και της μάνας μου- προ εξηκονταετίας σε αυτή την πόλη (χωριό τότε), μια πόλη η οποία δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από την επικράτεια, αφού από όποια οπτική γωνία την κοιτάξει κανείς θα καταλάβει ότι είναι μια μικρογραφία ολόκληρης της χώρας μας.
Μεγάλωσα σε αυτή, μεγάλωσα σε μια πόλη όπου η κοινωνία της δεν ήταν ποτέ σταθερή, μια κοινωνία που διαμόρφωνε το χαρακτήρα της πάντα καθώς τη βόλευε, μια κοινωνία που ύψωνε το άθλιο ανάστημα της πατώντας πάνω στις αδυναμίες αυτών που την αποτελούσαν, μια κοινωνία η οποία όμως ποτέ δε μου γούσταρε από όταν άρχισα να καταλαβαίνω τον εαυτό μου και την οποία αποφάσισα να απαρνηθώ για να μην ακολουθήσω τους ρυθμούς της και για να αποφύγω την όποια ρετσινιά θα μου πρόσαπταν, αυτοί που θα αντικαθιστούσαν τη θέση μου σήμερα.
Και να με εδώ, με πεντακάθαρη συνείδηση ωσάν τον ξάστερο ουρανό, με το νου μου ακόμα υγιή και με καμία στάμπα που να υποδεικνύει στην πορεία της ζωής μου ανήθικες αυτουργίες η συνενοχές σε αυτές. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας μιας και είμαι εδώ για να παρουσιάσω μέσα από τις καλά μελετημένες γραμμές αυτού του άρθρου μου, κάποιες υποδείξεις- προτάσεις που θα μπορούσαν να φανούν χρήσιμες, να βοηθήσουν για να διορθωθούν λάθη και πράξεις που ως σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί και να αποτρέψουν τα χειρότερα που θα μπορούσαν να συμβούν.
Δε θα κουράσω με το βιογραφικό μου για να αποδείξω -όπως κάνουν ορισμένοι- ποιος είμαι εγώ που τολμώ, ένας απλός άνθρωπος είμαι που έχω καταφέρει τουλάχιστον μέχρι σήμερα να περνώ απαρατήρητος από όπου έχω επιλέξει και έτσι μπορώ να διατηρώ άριστη σχέση με την πραγματικότητα. Δεν έχω τίτλους όμως κ’ αν είχα πάλι δε θα χρησιμοποιούσα αυτούς ως μπροστάρηδες για να καταθέσω τις επιχειρηματολογίες και τις όποιες υποδείξεις μου, που θα μπορούσαν απλά και εύκολα να πραγματοποιηθούν και να ιάσουν τις χρόνιες ασθένειες που οδηγούν στο θάνατο τη χώρα μας. 45 πρωθυπουργοί έχουν εναλλαχτεί στην καρέκλα της εξουσίας από όταν εγώ καλοκάθισα για πρώτη φορά από τη γέννηση μου.
Φυσικά μέσα σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται οι διορισμένοι, οι υπηρεσιακοί, οι πρωθυπουργοί της χούντας, οι εκλεγμένοι της οικογενειοκρατίας πχ Σημίτης, όπως ακόμα και αυτοί που είχαν οι ίδιοι, η άτομα του οικογενειακού τους περιβάλλοντος στενότερες σχέσεις με τους σημερινούς ετέρους μας οι οποίοι ονομάζονται Γερμανοί! Πέρα αυτών δεν πρέπει να παραλείψω να αναφερθώ και στο γεγονός ότι η πορεία της ζωής μου εκ των πραγμάτων αναμίχτηκε με δυο διαφορετικές δημοκρατίες, η μία ήταν η (Β) Βασιλευόμενη, η άλλη ήταν και παραμένει η (Γ) Ελληνική, όμως ενδιάμεσα σε αυτές υπήρξε και μια στρατιωτική δικτατορία της οποίας το καθεστώς οι ιστορικοί παρέλειψαν να το σημειώσουν με γράμματα η αριθμούς για να γνωρίσει ο νέο-Έλληνας πόσοι παρόμοιοι του Παπαδόπουλου δικτάτορες παρέλασαν από την καρέκλα της εξουσίας από όταν ιδρύθηκε το Ελληνικό Κράτος.
Άθελα μου ο ειρμός με πήγε αρκετά πίσω, ζητώ συγνώμη και επανέρχομαι στους 45 πρωθυπουργούς οι οποίοι θήτευσαν ως σήμερα στην καρέκλα της εξουσίας μα δεν θα αναφερθώ σε ότι έπραξαν οι 44 από αυτούς, σκοπός είναι να παρουσιάσω τι κατόρθωσε η πρώτη στην ιστορία της χώρας μας έστω διορισμένη γυναίκα πρωθυπουργός, -εκείνη και το επιτελείο της- μέσα στις πρώτες ημέρες της αποστολής της. Αφού πρώτα από όλα καταθέσω το μέγα σεβασμό μου στη συνονόματη έστω διορισμένη πρωθυπουργό της χώρας μας κα Θάνου, θα την συγχαρώ για ότι κατόρθωσε μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα στο θέμα του μεταναστευτικού-προσφυγικού και θα υποκλιθώ για πρώτη φορά στη ζωή μου σε ένα πρόσωπο που κατέχει την υψηλότερη θέση στην εξουσία.
Η κα Θάνου κατάφερε ότι δεν μπόρεσαν να καταφέρουν για μήνες και έτη διακυβέρνησης
- ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ -
εκλεγμένοι πρωθυπουργοί…
Είναι γεγονός και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς πως ότι δεν μπόρεσαν να καταφέρουν για μήνες διακυβέρνησης εκλεγμένοι πρωθυπουργοί πχ (Τσίπρας) στο θέμα της προσφυγιάς το κατάφερε μέσα σε ελάχιστες ώρες η κα Θάνου!!! Σε ένα μόνο γεγονός θα αναφερθώ το οποίο είναι αρκετό για να καταλάβει κανείς πόσο μεγάλο λάθος κάνουμε όταν δείχνουμε εμπιστοσύνη σε άτομα που μας παραπλανούν και αποσπούν με διάφορα τεχνάσματα ότι πολυτιμότερο έχουμε, δηλαδή την ψήφο μας. Ο πρώην πρωθυπουργός ήταν εκείνος ο οποίος έταζε προεκλογικά ότι θα καταργούσε τα ΜΑΤ, ποια όμως ήταν η πρώτη κίνηση του όταν η Νήσος Λέσβος άρχισε στην κυριολεξία να βουλιάζει από τους ταλαιπωρημένους εξαθλιωμένους πρόσφυγες και μετανάστες;
Απλά έστειλε μερικές διμοιρίες από δαύτες να (ξεχαρμανιάσουν) -μιας και η πρωτεύουσα τελευταία δε χρίζει την ανάγκη τους- ραπίζοντας με τα γ κλομπ τους τα βασανισμένα κορμιά των εξεγερμένων οι οποίοι στην ουσία δε ζητούσαν τίποτε άλλο από το να ταυτοποιηθούν για να μπορέσουν να συνεχίσουν το ταξίδι του αρχικού προορισμού τους.
Να λοιπόν η διαφορά, εδώ βγάζω το καπέλο στην κα Θάνου, διότι 30.000 πρόσφυγες που είχαν στην κυριολεξία κατακλύσει το νησί και δεν είχαν πάει εκεί ούτε για να λιαστούν ούτε για να τους εκμεταλλευτούν ορισμένοι επιτήδειοι, ταυτοποιήθηκαν σε λίγα εικοσιτετράωρα και πήραν το δρόμο του προορισμού τους. Πριν τελειώσω τους ειλικρινείς εγκωμιασμούς μου για το πρόσωπο της άξιας προσωρινής πρωθυπουργού θέλω να κάνω δημόσια μια δήλωση, μακάρι να βρίσκονταν τέτοιοι άνθρωποι για να κυβερνήσουν τη χώρα μας, ένας από τους πρώτους που θα έσπευδα με χαρά να προσφέρω ότι πολυτιμότερο μου ανήκει -δηλαδή την ψήφο μου- θα ήμουν εγώ…
Επειδή όμως ο κανόνας της ζωής λέει ότι τα καλά που συμβαίνουν στον άνθρωπο διαρκούν ελάχιστα αντίθετα με τα κακά, ήρθε η ώρα να προσγειωθώ στην πραγματικότητα. Μία εβδομάδα ακριβώς απέμεινε, την ερχόμενη Κυριακή η Ελλάδα πραγματοποιεί εθνικές εκλογές, εκ των πραγμάτων λοιπόν από αυτές θα προκύψει έστω και με χαμηλά ποσοστά κόμμα που θα πάρει πρωτιά, άρα είτε με εντολή του λαού, είτε με το μπόνους των 50 εδρών, είτε με τα μαγειρέματα και τις μεταξύ συμφωνίες των κομμάτων που θα ακολουθούν 2ο 3ο 4ο κλπ την ερχόμενη Δευτέρα η Χώρα θα έχει και πάλι πρωθυπουργό διαφορετικό από τον σημερινό.
Σε αυτόν τον πρωθυπουργό εστιάζω λοιπόν, σε αυτόν και το επιτελείο του, από αυτόν θα εξαρτηθεί αν από την ερχόμενη Δευτέρα και ύστερα δεν αρχίσουν να εμφανίζονται ξανά φαινόμενα όπως αυτά τα οποία σε μηδέν χρόνο η κυβέρνηση της κα Βασιλικής Θάνου εξάλειψε. Εμπρός λοιπόν ας βάλουμε όλοι μια πλάτη και ας στηρίξουμε με τον Α΄Β’ τρόπο το νέο πρωθυπουργό που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές για να μπορέσει να σταθεί και εκείνος στο ύψος των περιστάσεων που αφορούν το μεταναστευτικό-προσφυγικό. Και όταν λέω όλοι μαζί, προς θεού δεν εννοώ μαζί και με αυτούς που ήδη πήραν μυρωδιά ότι λεφτά τώρα πια υπάρχουν αρκετά και θα σπεύσουν για δήθεν βοήθεια για να αρπάξουν ότι μπορέσουν από τα χρήματα που ήρθαν στη χώρα μας και πρέπει να διατεθούν για ένα συγκεκριμένο σκοπό.
Προτάσεις και υποδείξεις
Από την δική μου πλευρά η βοήθεια είναι φτηνή γιατί βασίζεται στα αυτονόητα, οι προτάσεις μου είναι πασίγνωστες, αλλά θα πρέπει να εφαρμοστούν και τουλάχιστον για τα πρώτα στάδια της εκτέλεσης τους, δεν απαιτείτε ούτε ένα ευρώ. Θα πρέπει λοιπόν να διατηρηθεί και να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο το μοντέλο, η πρακτική αν θέλετε που ακολουθήθηκε από την κυβέρνηση της κα Θάνου και η οποία αφορά την αποσυμφόρηση των νησιών τα οποία θα εξακολουθούν να δέχονται καθημερινά ορδές προσφύγων όσο απέναντι στα παράλια της Τουρκίας -σύμφωνα με μαρτυρίες- υπάρχουν ακόμα εκατομμύρια ψυχές που θέλουν να μετοικήσουν στην Ευρώπη.
Ας αφήσουν λοιπόν στην άκρη τα γ κλομπ οι ΜΑΤατζίδες και ας πάρουν στα χέρια τους -όσοι από αυτούς ξέρουν να το χρησιμοποιούν- ένα μολύβι για να βοηθούν με αυτό τους συναδέλφους τους αστυνομικούς-λιμενικούς ώστε η καταγραφή και ταυτοποίηση των προσφύγων να γίνετε ακόμα πιο σύντομη και πάνω από όλα ειρηνική. Άνθρωποι είναι και οι πρόσφυγες δεν είναι ούτε ζώα ούτε κτήνη άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ πόσο ευαίσθητος λαός είμαστε αφού όταν αντιλαμβανόμαστε κάποιον να κακοποιεί ένα ζώο τον καταγγέλλουμε!
Επίσης θα πρέπει να συσταθεί μια νέα επιτροπή όχι από τίποτα κομματόσκυλα η κοπρίτες συνδικαλιστές που θα σπεύσουν να αρπάξουν την καρέκλα, εδώ χρειάζονται άνθρωποι εργατικοί, χρειάζονται επιστήμονες, χρειάζονται αμόλυντα μυαλά, χρειάζονται άνθρωποι που δίνουν και τη ζωή τους ακόμα όταν πρόκειται να σωθεί ένας συνάνθρωπος τους.
Μόνο με τέτοιους ανθρώπους η δημιουργία αυτής της επιτροπής θα επιβιώσει, μόνο έτσι θα την εμπιστευτεί ο κάθε καχύποπτος πολίτης αλλά και ο κάθε πρόσφυγας- μετανάστης που έχει την ανάγκη να περάσει από τη χώρα μας για να κατευθυνθεί στον προορισμό τον οποίο ο ίδιος έχει επιλέξει. Μιλώ για μια επιτροπή η οποία θα αποφασίζει πόσους πρόσφυγες μπορεί να δεχθεί η χώρα μας καθημερινά πόσους μπορεί να περιθάλπει πόσους μπορεί να σιτίζει πόσους μπορεί να περισυλλέγει από τα τεχνητά ναυάγια των λέμβων -και όχι μόνο- και πόσους από αυτούς θα μπορεί στο τέλος να εντάξει στην εργατική δύναμη της χώρας μας στην κατάσταση που αυτή βρίσκεται σήμερα.
Σε αυτή την τελευταία υπόδειξη η επιτροπή θα πρέπει να συντάξει μια έκθεση πάνω στην οποία η Ελληνική κυβέρνηση θα βασιστεί για να στήσει πυλώνες ώστε να απορροφηθούν από τη χώρα μας όσοι ακριβώς πρόσφυγες μπορούν να ζήσουν ανθρώπινα και όχι εις βάρος των συμπολιτών μας. (Αυτό το μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δίνεται θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσει οριστικά). Η ίδια επιτροπή επίσης θα πρέπει να ελέγχει για το πώς θα απορροφηθεί και πως θα διατεθεί η οικονομική βοήθεια που έρχεται στην Ελλάδα για το συγκεκριμένο σκοπό και δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη.
Δε θα πρέπει να επιτρέψει με κανένα τρόπο σε καμία από αυτές τις γνωστές και μη εξαιρετέες ΜΚΟ, η κάποιες δήθεν φιλανθρωπικές οργανώσεις που δράττονται των ευκαιριών, να πλησιάσουν αυτά τα χρήματα. Τέλος μεγάλη προσοχή θα πρέπει να δώσει η επιτροπή στην πρωτεύουσα αλλά και γενικά σε όλη την Ελλάδα, εικόνες όπως αυτές που παρουσίαζε πριν από λίγο καιρό το Πεδίο του Άρεως, η εικόνες που συναντά κανείς σήμερα στην πλατεία Βικτώριας θα πρέπει να εξαλειφθούν με τρόπο όμως ανθρώπινο και οπωσδήποτε όχι με βία. Η δημιουργία των κέντρων υποδοχής των προσφύγων είναι πια απαραίτητη, θα πρέπει λοιπόν να χτιστεί πάνω σε γερές βάσεις ώστε η χρήση αυτών να μπορεί εξυπηρέτηση άλλες ανάγκες της Πατρίδας μας μετά το πέρας αυτής καταιγίδας, τα σίδερα τα τσιμεντόλιθα τα γραφεία τα κρεβάτια τα στρωσίδια και όποια άλλα υλικά χρησιμοποιηθούν δεν θα πρέπει να έχουν την κατάληξη που είχαν τα πανάκριβα υλικά της Ολυμπιάδας του 2004 από τα οποία πλούτισαν ορισμένοι και που πλήρωσε με τον ίδρο του ο κάθε φορολογούμενος Έλληνας πολίτης.
Μοντέλα, πρέπει να σχεδιαστούν οπωσδήποτε νέα μοντέλα στην Ευρωπαϊκή πια χώρα μας για τις ανάγκες των προσφύγων και να παραμεριστούν άμεσα εκείνα τα παλιομοδίτικα που έκρυβαν πίσω από την ωραία τους εμφάνιση τη λαμογιά του κάθε τυχοδιώχτη που τα σχεδίασε. Το ξεσκαρτάρισμα των Νησιών τα οποία πλήττονται από εισροή των προσφύγων δεν θα πρέπει επ’ ουδενή λόγο να επηρεάζει τη λειτουργία της ενδοχώρας και πολύ περισσότερο του καθρέφτη της χώρας μας την Πρωτεύουσα.
Απορώ πως ακόμα δεν έχουν σκεφτεί οι ιθύνοντες ότι Ελλάδα δεν είναι μόνο το λιμάνι του Πειραιά και το κέντρο της Αθήνας, οι πρόσφυγες έτσι και αλλιώς περαστικοί είναι από τη χώρα μας, (σύμφωνα με αυτά που ακούγονται) γιατί λοιπόν να μη διευκολύνονται και εκείνοι και να μην αποβιβάζονται σε λιμάνια της χώρας που είναι ακόμα πιο προσιτά προς τα σύνορα της Ευρώπης; Λεφτά υπάρχουν… και δεν είναι σαν εκείνα του 2009 τα λεφτά του Παπαντρέου, τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω, οι εταίροι μας που φρόντισαν να μας εξασφαλίσουν ποσά που αγγίζουν τα πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ δε νομίζω ότι έθεσαν όρο ότι τα χρήματα αυτά θα πρέπει να δαπανηθούν ντε και καλά σε 5-6 νησιά του Αιγαίου και την πρωτεύουσα της χώρας. Αν συμβαίνει όμως κάτι τέτοιο θα πρέπει να προσέξουν πολύ όσοι ανακατευτούν με αυτά γιατί τότε πίσω από αυτή τη μέγιστη βοήθεια μπορεί να υπονομεύονται πτυχές που θα μας βλάψουν πολύ περισσότερο μελλοντικά. Η Ελλάδα θα πρέπει οπωσδήποτε να παίξει με ανοιχτά χαρτιά όταν την επόμενη φορά βρεθεί στο τραπέζι των διαπραγμα
τεύσεων με τους εταίρους για το θέμα του Μεταναστευτικού-προσφυγικού, θα πρέπει και αυτή να ασκήσει βέτο σαν ισότιμο μέλος και να καταθέσει με σθένος τη δική της πρόταση όσο αφορά τον αριθμό των προσφύγων που στο τέλος αυτής της διαδικασίας (υποδοχή περίθαλψη ταυτοποίηση κλπ) έχει τη δυνατότητα να απορροφήσει. Τα παλιομοδίτικα κόλπα το επαναλαμβάνω για μια ακόμα φορά θα πρέπει να παραμεριστούν εντελώς, οι μαγκιές των κυβερνώντων και των υπουργών εξωτερικών των προηγούμενων δεκαετιών που φράκαραν τη χώρα εισάγοντας εθνικότητες από όλο τον πλανήτη θα πρέπει αυτή τη στιγμή κιόλας να σταματήσουν, η χώρα μας είναι φιλόξενη, ο λαός μας είναι ευαίσθητος, έχουμε θρήσκευμα έστω κ’ αν δεν αναγράφεται στις ταυτότητες, έχουμε οικογένεια όσο κ’ αν προσπαθούν να μας τη διαβάλουν, έχουμε έθνος και σημαία όσο κ’ αν κάποιοι από τους πολιτικούς μας προσπάθησαν να υποτιμήσουν και τέλος είμαστε μια χώρα που εκτός από τα χερσαία έχουμε και θαλάσσια σύνορα. Καλά θα κάνει λοιπόν ο επόμενος πρωθυπουργός της χώρας μας αν δε γνωρίζει πια είναι, να ζητήσει να του τα δείξουν, ώστε την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να αναφερθεί σε αυτά να είναι ενήμερος και αυτός, αλλά και να μην αφήσει έκπληκτα οικία πρόσωπα ανθρώπων, που θυσιάστηκαν για να τα υπερασπιστούν…
Ακολουθήστε το «ΘΡΙΑΣΙΟ» στο Google News, Facebook & Twitter
