Νέες σκιές στη σύμβαση παραχώρησης για το Θριάσιο

Νέες αποκαλύψεις έφερε στο φως η συζήτηση στις τρεις συνεδριάσεις της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου στη Βουλή, του σχεδίου νόμου του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, που αφορά στην κύρωση της σύμβασης παραχώρησης του Θριασίου Πεδίου.

Η κόντρα, η οποία ξεκίνησε όπως όλα δείχνουν θα μεταφερθεί και στην ολομέλεια της Βουλής το επόμενο διάστημα, στη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχεδίου «Κύρωση της Σύμβασης Παραχώρησης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της εταιρείας ΓΑΙΑΟΣΕ ΑΕ, της εταιρείας Θριάσιο Εμπορευματικό Κέντρο ΑΕ, της ΕΤΒΑ και της Goldair Cargo, για την ανάπτυξη Εμπορευματικού Κέντρου Θριασίου και άλλες διατάξεις».

«Κούρεμα» 50% στην προκαταβολή με ανάρτηση στη Διαύγεια μετά από 13 μήνες

Όπως κατήγγειλε ο Γιάννης Μανιάτης, Ειδικός Αγορητής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης ΠΑ.ΣΟ.Κ.- ΔΗΜ.ΑΡ., ενώ υπάρχει απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΓΑΙΑΟΣΕ (Κύριος του Έργου), η οποία προβλέπει εφάπαξ προκαταβολή που θα πρέπει να καταβάλει ο παραχωρησιούχος ύψους 20 εκατ. ευρώ, στη σύμβαση που ήρθε στη Βουλή το ποσό αυτό έχει μειωθεί στο μισό, δηλαδή στα 10 εκατ. ευρώ. Αυτό έγινε, σύμφωνα με τον κ. Μανιάτη, χωρίς καμία απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΓΑΙΑΟΣΕ και με ρητή απαγόρευση προς τον διευθύνοντα σύμβουλο να αλλάξει τους όρους. Η επίμαχη απόφαση για τους όρους του διαγωνισμού ελήφθη από το διοικητικό συμβούλιο της ΓΑΙΑΟΣΕ στις 7/6/2016, έλαβε αριθμό πρωτοκόλλου οκτώ μήνες μετά, στις 20/2/17 και αναρτήθηκε στη Διαύγεια μετά από επιπλέον 13 μήνες, στις 21/3/2018.

[pdf-embedder url=”https://www.thriassio.gr/wp-content/uploads/2018/10/ΨΙ0746ΨΧ9Λ-ΣΚ4.pdf”]

Η ύπαρξη της συγκεκριμένης απόφασης του διοικητικού συμβουλίου της ΓΑΙΑΟΣΕ ανατρέπει τα δεδομένα του διαγωνισμού, κάτι που επεσήμανε και ο πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΤΕΕ) Γεώργιος Στασινός. Ο κ. Στασινός, απαντώντας σε ερώτηση του κ. Μανιάτη, αν είναι «λογικό και σύννομο, αν δεν έχει υπάρξει άλλη απόφαση του Δ.Σ. της ΓΑΙΑΟΣΕ που να αλλάζει πριν την προκήρυξη του διαγωνισμού τα 20 εκατ. ευρώ της εφάπαξ προκαταβολής σε 10 εκατ. ευρώ;», απάντησε: «Εάν όντως συμβαίνουν όλα αυτά, δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα και από 20 εκατ. ευρώ που ήταν ο διαγωνισμός σας λέει τώρα να κυρώσετε μία σύμβαση που λέει 10 εκατ. ευρώ, προφανώς δεν είναι νόμιμο και το καταλαβαίνει κάθε πολίτης, δεν χρειάζεται να το απαντήσω εγώ σαν Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου».

Ο Χρήστος Σπίρτζης δηλώνει ότι ο ίδιος δεν το ξέρει αυτό και εάν υπάρχει τέτοια απόφαση του διοικητικού συμβουλίου της ΓΑΙΑΟΣΕ ζητάει από τον Γ. Μανιάτη να την καταθέσει. Ο κ. Μανιάτης καταθέτει την απόφαση αυτή.

Τότε, ο υπουργός παραδέχεται ότι «εάν υπάρχει τέτοιο πρακτικό νόμιμο είναι προφανές, ότι έπρεπε να μεταφερθεί στους όρους του διαγωνισμού, ότι το ελάχιστο τίμημα ήταν 20 εκατ. ευρώ. Προφανώς», και προσθέτει ότι «πρέπει να ελεγχθεί το Δ.Σ. της ΓΑΙΑΟΣΕ, εάν είναι νόμιμο και πρακτικό, έαν έχει αλλοιωθεί το πρακτικό ή αν έχει τηρηθεί η διαδικασία».

Στο συγκεκριμένο θέμα επανήλθε ο υπουργός και κατά τη διάρκεια της 3ης συνεδρίασης της διαρκούς Επιτροπής και είπε ότι στην απόφαση αναφέρεται πως εξουσιοδοτεί τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της ΓΑΙΑΟΣΕ (Αθανάσιο Σχίζα), όπως «δημοσιεύσει τα τεύχη μεταβολών του διαγωνισμού σύμφωνα με τη νομοθεσία που διέπει την εταιρεία, τα οποία θα συνάδουν άμεσα με τους ανωτέρω βασικούς όρους οριστικοποιώντας τυχόν αλλαγές που θα απαιτηθούν προς όφελος της εταιρείας, χωρίς να αλλοιώνουν την ουσία των ανωτέρω βασικών όρων, όπως εγκρίθηκαν από το Δ.Σ.».

Αυτό όμως δεν ήταν το μοναδικό θέμα το οποίο ετέθη από τους εκπροσώπους των κομμάτων της αντιπολίτευσης στον υπουργό. Μεγάλο μέρος της κριτικής ασκήθηκε για την αλλαγή των όρων της σύμβασης από τους αρχικούς, που περιλάμβανε η προκήρυξη του διαγωνισμού, με τον εισηγητή της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Κ. Καραμανλή να κάνει λόγο για απαράδεκτους, ευνοϊκούς όρους που ξεκινούν π.χ. από την μη καταβολή δημοτικών τελών και που φτάνουν σε σημαντικές παρεκκλίσεις στους συντελεστές και τους όρους δόμησης, οι οποίοι εισήχθησαν τεχνηέντως με τροπολογία σε προηγούμενο νομοσχέδιο.

Δριμεία κριτική άσκησε ο κ. Καραμανλής αφενός για τη διάρκεια της σύμβασης – 60 έτη – αλλά και για το τίμημα το οποίο το χαρακτήρισε εξαιρετικά χαμηλό, «πολύ χαμηλότερο, σε ευρώ επί τετραγωνικών μέτρων, ακόμα και από τα οικόπεδα και τα κτίρια που ενοικιάζονται στην ευρύτερη περιοχή του Ασπροπύργου». Σύμφωνα με τον κ. Καραμανλή το συνολικό τίμημα το οποίο θα πάρει το ελληνικό δημόσιο είναι γύρω στα 67 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή 122 ευρώ ανά τ.μ. για τη διαθέσιμη έκταση και τα κτίρια, όταν για την περιοχή του Ασπροπύργου οι μεσιτικές τιμές είναι 100 ευρώ το τ.μ. για αγορά γης και για τα κτίρια 450 ευρώ το τ.μ.. Με βάση αυτές τις μεσιτικές τιμές, το σύνολο της έκτασης και των κτιρίων θα έπρεπε να αποτιμηθεί, σύμφωνα με όσα είπε ο ίδιος, σε τουλάχιστον 145 εκατ. ευρώ.

Σχετικά με το τίμημα, παρέμβαση έκανε και ο Γιάννης Μανιάτης, λέγοντας ότι το τίμημα είναι κατά πολύ χαμηλότερο από αυτό του Ελληνικού, το οποίο είχε στηλιτεύσει κατά το παρελθόν ο υπουργός κ. Σπίρτζης όταν ήταν πρόεδρος του ΤΕΕ.

Για την αλλαγή των όρων της σύμβασης ρωτήθηκε και ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού, Δημήτρης Κυριτσάκης. Ο κ. Κυριτσάκης είπε πως «είναι αλήθεια, ότι διαφοροποιήσεις πράγματι φαίνεται να υπάρχουν μεταξύ της προκήρυξης και του εν τέλει διαμορφωθέντος σχεδίου της σύμβασης. Όμως, ξεκαθάρισα ότι εμείς ως Επιτροπή Ανταγωνισμού δεν έχουμε δυνατότητα να ελέγξουμε αυτούς τους όρους, που αφορούν τους όρους δόμησης, τις παραχωρήσεις, τις εύνοιες αυτές οι οποίες φαίνονται και αυτά που λέει ο Δήμαρχος είναι και σοβαρά και, εν πάση περιπτώσει, πράγματι έχουν βάση. Όμως, έχουμε το Ελεγκτικό Συνέδριο που είναι αρμόδιο γι’ αυτό και είναι αλήθεια ότι αιτιολογημένα, κατά την εκτίμησή του – και είναι το μόνο αρμόδιο όργανο να αποφανθεί γι’ αυτό το θέμα – λέει ότι ερεύνησε και διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κάποια βλάβη του δημοσίου, ούτε και κάποιο αθέμιτο πλεονέκτημα παρέχεται στον ανάδοχο. Όμως, επειδή ο κ. Υπουργός επικαλέστηκε μια πρότερη ιδιότητά μου, εν πάση περιπτώσει, με αυτήν θα πω ότι επειδή ρώτησε και ο κ. Μανιάτης, τι θα γίνει και με άλλα έργα, εγώ λέω να δίδονται ορισμένες αβάντες πράγματι, αλλά αυτά να γίνονται από την αρχή με την προκήρυξη. Είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε, δημιουργείται μία υπόνοια, ενδεχομένως, ότι είναι μία εύνοια προς τον συγκεκριμένο. Αν ήταν, εξαρχής, γνωστά, θα μπορούσε να ερχόταν και κάποιος άλλος, ο οποίος θα έδινε καλύτερους όρους κ.λπ.».

Ο δήμαρχος Ασπροπύργου Νίκος Μελετίου δήλωσε ξεκάθαρα: «Ναι είμαι υπέρ της επένδυσης, αλλά όχι με αυτούς τους όρους, όχι εγώ, αλλά όλη η κοινωνία του Ασπροπύργου και ο Δήμος φυσικά». Εξήγησε ότι ο δήμος θέλει αντισταθμιστικά οφέλη, διότι όλος αυτός ο φόρτος στην κυκλοφορία μεγάλων φορτηγών θα επιβαρύνει τις υφιστάμενες υποδομές, οι οποίες δεν αντέχουν. Αναρωτήθηκε πώς θα επιδιορθώσει τους δρόμους, πώς θα τους φωτίσει και ποιος θα πληρώνει τα έξοδα αυτά.

Ο δήμαρχος Ασπροπύργου αναφέρθηκε στις θέσεις εργασίας και είπε πως δεν είναι δυνατόν να γίνονται τόσο μεγάλες επενδύσεις στην περιοχή και οι εταιρείες να απασχολούν ελάχιστους εργαζόμενους από την ίδια την περιοχή.

Για τα περιβαλλοντικά προβλήματα είπε πως είναι οφθαλμοφανή, πως είναι ήδη βεβαρημένη η περιοχή από τη χρήση της βιομηχανίας από τον προηγούμενο αιώνα και τώρα έρχεται να διπλασιαστεί, να τριπλασιαστεί η κυκλοφορία βαρέων οχημάτων. Και αναρωτήθηκε: «Πού θα πάει αυτό το καυσαέριο; Δεν θα το αναπνέει ο Ασπροπύργιος; Πού θα πάει; Δεν θέλουμε να κάνουμε μεγάλη επένδυση στο πράσινο, να απορροφήσουμε τα αιωρούμενα σωματίδια, το διοξείδιο του άνθρακος και ό,τι απορρέει από τις εξατμίσεις; Γι’ αυτό, λοιπόν, ζητάμε ανταποδοτικά και – δεν ξέρω πώς θα τα ονομάσετε – δημοτικά τέλη, δημοτικό φόρο, ανταπόδοση; Ανταπόδοση! Έρχομαι και πάλι στον κ. Μαυρωτά. Ανταπόδοση θέλουμε για αυτό που θα υποστούμε. Τι ζητάμε; Δυόμισι δίνετε για το ενοίκιο, στη σύμβαση; Δώστε μας κι εμάς δυόμισι για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα».

Για τα θέματα ανταγωνισμού ο κ. Μελετίου είπε ότι υπάρχουν «τεράστια προβλήματα στο Θριάσιο, […] γιατί μετά το 1996, βόρεια της Αττικής Οδού, δημιουργήθηκαν μεγάλες εταιρείες Logistics, που δεν μπορούν καν να πάρουν άδεια κέντρου αποθήκευσης και διανομής, που είναι απαραίτητη για τη λειτουργία του Logistic. Αυτές οι επιχειρήσεις έχουν πρόβλημα και, εν πάση περιπτώσει, σήμερα λειτουργούν. Αύριο που θα έρθει το εμπορευματικό κέντρο να λειτουργήσει είναι επί ίσοις όροις ο ανταγωνισμός; Αυτοί όλοι δεν πληρώνουν δημοτικά τέλη; Δεν πληρώνουν δημοτικό φόρο; Πώς, δηλαδή, ο άλλος που κάνει την ίδια δουλειά, ο παραχωρησιούχος που θα κάνει την ίδια δουλειά δεν θα πληρώνει τίποτα; Άραγε θα επηρεαστούν άμεσα και οι μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις».

Οι τόνοι ανέβηκαν όταν τέθηκε το θέμα των κρατικών εγγυήσεων, με τον κ. Καραμανλή να χαρακτηρίζει πρωτάκουστο το Ελληνικό Δημόσιο να μπαίνει εγγυητής σε επένδυση ιδιώτη, όταν τελικός αποδέκτης της επένδυσης είναι εμπορικός χρήστης. Ο ίδιος εκτίμησε πως ο όρος αυτός θα καταπέσει όταν απαιτηθεί η έγκριση της γενικής διεύθυνσης ανταγωνισμού DG Comp της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αλλά και η σύμβαση παραχώρησης, όπως συνέβη με τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών και σημείωσε: «με ίδια κεφάλαια 10 εκατομμυρίων έρχεται η κοινοπραξία και παίρνει το Θριάσιο για 60 χρόνια με δανεισμό στον οποίον προσέξτε, εγγυητής είναι το ελληνικό δημόσιο, 150 εκατομμυρίων. Έτσι βρίσκουμε και εμείς επενδυτή».

Ο κ. Σπίρτζης υποστήριξε ότι σε όλα τα έργα υποδομών δίδεται η εγγύηση του ελληνικού δημοσίου επισημαίνοντας πως «έχουμε πάρει συγχαρητήρια από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ολοκλήρωση του έργου». Επίσης ανέφερε πως «το ελληνικό δημόσιο δεν θα πληρώσει σε δύο, τρεις μήνες το δάνειο του ιδιώτη ή του επενδυτή, αλλά θα τηρηθούν οι ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις, όροι και τρόπος αποπληρωμής, με αυτό που είχε συμφωνήσει ο παραχωρησιούχος με τους όρους δανείου».

Ο Γ. Στασινός του Τεχνικού Επιμελητηρίου διευκρίνισε για το θέμα των εγγυήσεων πως συνήθως το Ελληνικό Δημόσιο εγγυάται έργα που αφορούν σε υποδομές, όταν γίνονται δρόμοι, όταν γίνονται εγκαταστάσεις κ.λπ. «Στη συγκεκριμένη επένδυση γίνονται και εγκαταστάσεις και εμπορική δραστηριότητα. Όσον αφορά τις εγκαταστάσεις προφανώς, εάν έχει εγγύηση από εγκαταστάσεις μπορεί να εγγυηθεί, όσον αφορά, όμως, μια επιχειρηματική δραστηριότητα προφανώς δεν μπορεί να εγγυηθεί για την επιχειρηματική δραστηριότητα και το ρίσκο που παίρνει κάποιος επενδυτής» κατέληξε ο ίδιος.

Στο θέμα των κρατικών εγγυήσεων αναφέρθηκε και ο πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού Δημήτρης Κυριτσάκης, ο οποίος σημείωσε: «το μόνο ζήτημα που μένει προς έρευνα είναι εκείνο των κρατικών ενισχύσεων, που, όμως, εκφεύγει του ελεγκτικού πεδίου της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Αρμόδιος να κρίνει είναι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ανεξαρτήτως μάλιστα, και από την, καταρχήν, θετική κρίση του Ελεγκτικού Συνεδρίου».

Στον αρχικό πίνακα πηγών και χρήσεων κεφαλαίων της δεσμευτικής προσφοράς που η κοινοπραξία ΕΤΒΑ-Goldair κατέθεσε, προβλεπόταν πως η δεσμευτική επένδυση (μετοχικό κεφάλαιο) θα ήταν 36.113.952,88 ευρώ και το δευτερογενές χρέος 0 ευρώ. Ο δανεισμός της περιόδου Τ1 (την οποία εγγυάται το Δημόσιο) θα ήταν 49.421.506.95 ευρώ, ενώ την περίοδο Τ2 ο δανεισμός (δεν αφορά το Δημόσιο) θα ήταν 50.575.023,46 ευρώ. Πλέον δίνεται το δικαίωμα στην ΕΤΒΑ-Goldair να αυξήσει τον δανεισμό της έναντι ιδίων κεφαλαίων, τον οποίο δανεισμό όμως εγγυάται το Ελληνικό Δημόσιο. Έτσι αυξάνονται οι κατασκευές της περιόδου Τ1 από 120.058,09 τ.μ. σε 177.694,36 τ.μ. και τις εγγυάται πλέον το Δημόσιο, μέσω της εγγύησης του δανεισμού της κοινοπραξίας.

---

Ακολουθήστε το «ΘΡΙΑΣΙΟ» στο Google News, Facebook & Twitter