Του Λαζάρου Πέτρου, πρώην Προέδρου Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας
[dropcap]Π[/dropcap]ερισσότερα από 25 χρόνια από την αγορά από τον ΟΕΚ ( ΟΡΓΑΝΙΣΜΌΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ) των πρώην εργοστασίων του Ίρις και της Ελαιουργικής.
Και 11 χρόνια από την κλήρωση των κατοικιών στους δικαιούχους (2009), αλλά ακόμα δεν έχουν λάβει τα παραχωρητήρια των σπιτιών τους. ΖΟΥΝ ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΗ ΑΔΙΚΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ.
Η αγορά αυτή πραγματοποιήθηκε μετά από αγώνες, πιέσεις και κινητοποιήσεις του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας με την συμβολή της τοπικής Αυτοδιοίκησης, κατά το διάστημα της προεδρίας μου, που παράλληλα εκπροσωπούσα τους εργαζόμενους στο Δ.Σ. του Ο.Ε.Κ μέσα από την Γ.Σ.Ε.Ε.
Η έλλειψη οικοπέδων ήταν το πρόβλημα που έθετε ο ΟΕΚ για την κατασκευή κατοικιών, στις τεράστιες ανάγκες των χιλιάδων δικαιούχων στη μεγαλύτερη βιομηχανική περιοχή της χώρας. Έτσι, οι χώροι των πρώην κλειστών εργοστασίων ενδείκνυνται έχοντας διπλό όφελος. Σύγχρονες εργατικές κατοικίες και αναβάθμιση του παραλιακού μετώπου, που και σήμερα είναι ακόμη υπαρκτά.
Θέλω να κάνω δε , γνωστό ότι γνώριζα τους χώρους του Ίρις, γιατί ήμουν εργαζόμενος εκεί για δέκα χρόνια , από 1960 έως το 1971 που έκλεισε λόγω πτώχευσης, και παράλληλα κάτοικος της περιοχής όντας το πατρικό μου σπίτι 300 μ. από το εργοστάσιο. Έτσι, η πρότασή μου στον ΟΕΚ έγινε αποδεκτή και ξεκίνησε μια συνεργασία με την τοπική Αυτοδιοίκηση, με Δήμαρχο τότε τον αείμνηστο Περικλή Παπαπέτρου, και αργότερα εκλεγμένο ως Νομάρχη ( πρώτη φορά που εκλέγονταν Νομάρχες από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ).
Η τότε κυβέρνηση είχε αποφασίσει την αναβάθμιση νέων προγραμμάτων των εργατικών κατοικιών σε μικρά συγκροτήματα ποιότητας και ποσότητας. Η πρόταση αφορούσε την αγορά των υποθηκευμένων εργοστασίων Ίρις στην Εθνική Τράπεζα και Ελαιουργική στην Αγροτική Τράπεζα. Μετά από τις διαδικασίες αγοράς το ΟΡΑΜΑ του ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ έγινε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Χρειάστηκε πολύς αγώνας ώστε να ξεπεραστούν γραφειοκρατικές διαδικασίες για την ολοκλήρωση της αγοράς.
Η δεύτερη μεγάλη νίκη ήρθε με την κατεδάφιση των παλαιών εργοστασίων, την οποία και ανέλαβε η Νομαρχία. Αυτό τελείωσε στα οικονομικά συμφέροντα λόγω και του Λιμανιού είχαν εκδηλώσει έντονο ενδιαφέρον και καραδοκούσαν για να αναπτύξουν ανεξέλεγκτα επιχειρηματικές δραστηριότητας (βλέπετε ΔΟΛ σήμερα ΤΖΑΜΠΟ, ΔΟΛ αποθήκη χάρτου βόμβα στην πόλη).
ΦAΣΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ
Ενώ έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες και το οικονομικό κόστος για να ξεκινήσουν οι κατασκευές των κατοικιών, ενός έργου στολίδι για την πόλη, όπως και σήμερα μπορεί να δει κανείς, αρχίζουν οι ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ από τους γνωστούς –άγνωστους ( ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΛΙΑΣ) για να γίνει πάρκο και όχι τσιμέντο πολυκατοικιών. Η ομάδα αυτή παραπληροφορούσαν τους κατοίκους της πόλης, μάζευαν υπογραφές και προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με αποτέλεσμα την μεγαλύτερη καθυστέρηση έναρξης εργασιών που προέκυψε από την Επιτροπή Παραλίας. Τότε σε σύσκεψη με την παρουσία του Προέδρου του ΟΕΚ , του Νομάρχη, του Δημάρχου Ελευσίνας, Δημοτικών και Νομαρχιακών συμβούλων, του Εργατικού Κέντρου, των επαγγελματιών κ.α. δόθηκαν αναλυτικές, τεκμηριωμένες και ουσιαστικές απαντήσεις σε όλα τα ζητήματα που τέθηκαν.
Μετά από αυτή την εξέλιξη έγινε ολοφάνερο και στον πλέον επιφυλακτικό ή ανενημέρωτο συμπολίτη μας ότι η κατασκευή των εργατικών κατοικιών ήταν ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ.
Όμως οι παραπληροφορημένοι δεν ήταν οι γνωστοί υπογράφοντες, γείτονες του Ίρις. Ήταν γνωστά σε μένα πρόσωπα. Tο πρόβλημά τους ήταν οι νέοι γείτονες των κατοικιών.
Ο Μπάμπης Κουρεμέτης, εργαζόμενος τότε στο δήμο συνταξιούχος σήμερα, είχε γράψει σε άρθρο του στην εφημερίδα Θριάσιο στις 15 Φεβρουαρίου 2005 από όπου και δανείζομαι απόσπασμα:
« Εργατικές κατοικίες και κήνσορες.
Γιατί το πρόβλημά τους δεν ήταν το πάρκο ή κατοικίες , αλλά εντοπίζεται στα βρακιά και τα άπλυτα των μουσουλμάνων και των τσιγγάνων που θα κρεμούσαν στα μπαλκόνια των νέων εργατικών κατοικιών, και στον τρόπο ζωής και τις συνθήκες που οι νέοι κάτοικοι φέρνουνε μαζί τους».
Η Επιτροπή Παραλίας και οι υπογράφοντες στάθηκαν απέναντι σε 80 οικογένειες κατοίκων και εργαζόμενων της Ελευσίνας της διπλανής πόρτας. 80 οικογένειες χαμηλής έως και μηδενικής οικονομικής κατάστασης, αφού μιλάμε για άνεργους, πολύτεκνους, χαμηλοσυνταξιούχους, ανάπηρους που κέρδισαν μετά από διαφανής κλήρωση ένα «σπιτάκι» από τον ΟΕΚ , ώστε να λύσουν το πρόβλημα της στέγασης. Και βεβαίως όσοι συμμετείχαν στην κλήρωση είχαν τις προϋποθέσεις, πλήρωναν εισφορές για ΟΕΚ και Εργατική Εστία, κάτι που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.
Δεύτερη καθυστέρηση από τους ίδιους της Επιτροπής Παραλίας και τις αρνητικές επιπτώσεις. Το Εργατικό Κέντρο συνεχίζει νέο, τιτάνιο αγώνα για να δοθεί άμεση λύση στην στέγαση των δικαιούχων, καθώς οι 80 κατοικίες ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΔΟΝ ΕΤΟΙΜΕΣ ( για να μην κοπούν δέντρα κόπηκαν 8 κατοικίες). Το μόνο που είχε απομείνει ήταν η σύνδεση με το αποχετευτικό και η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου.
Κατόπιν πρωτοβουλίας του Εργατικού Κέντρου έγινε συνάντηση με την διοικούσα πενταμελή επιτροπή που διαχειρίζεται τα θέματα του κατηργημένου Ο.Ε.Κ, ο οποίος έχει περάσει πια στον Ο.Α.Ε.Δ. . Μαζί με τους φορείς της τοπικής Αυτοδιοίκησης, του Δήμου και της Περιφέρειας υπάρχει δέσμευση για την σύναψη προγραμματικής σύμβασης 1.500.000€ μεταξύ Δήμου Ελευσίνας και Ο.Ε.Κ. για την αποπεράτωση του έργου με την δημιουργία στεγανών βόθρων και διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου, ώστε πολύ γρήγορα οι δικαιούχοι να εγκατασταθούν στα σπίτια που τους ανήκουν.
Όμως έρχονται για μια ακόμα φορά , και είναι οι ίδιοι οι γνωστοί – άγνωστοι της Επιτροπής και βάζουν φραγμούς ( οι κήνσορες της ρωμαϊκής εποχής που τοποθετούσαν τους πολίτες σε κατηγορίες ) , και κάνουν πάλι προσφυγές, παρεμπόδιση εργολάβου που θα ξεκινούσε τις εργασίες σύμφωνα με την σύμβαση κι άλλες παρόμοιες δράσεις. Με πρόσχημα ξανά τους δήθεν περιβαλλοντολογικούς όρους, πράγμα ψευδές ότι δηλαδή στην έγκριση των περιβαλλοντολογικών όρων δεν προβλεπόταν η κοπή 5 ευκαλύπτων, και η σύμβαση του ΟΕΚ με το Δήμο Ελευσίνας για την δημιουργία βιολογικού καθαρισμού ως προσωρινή λύση μέχρι με την σύνδεση με την αποχέτευση.
Παρεμπιπτόντως, δεν τους είχαμε δει ποτέ να διενεργούν κανένα αγώνα και καμία κίνηση ενάντια στο Δ.Ο.Λ., την βόμβα όπως αναφέρω παραπάνω, των αποθηκών χάρτου.
Γιατί άραγε;;;
Στην περιοχή των 34 στρεμμάτων περίπου έχουν 80 διαμερίσματα εκ των οποίων 60 των τριών δωματίων ( 95 τμ.) και 20 των τεσσάρων δωματίων ( 120τ.μ.) σε διώροφες κατασκευές των 4 διαμερισμάτων, συνολικού ύψους 9,5 μ. με συντελεστή δόμησης 0,8 και κάλυψη του 30% των χώρων. Στολίδια της παραλίας. Εξ’ αυτών των στοιχείων προκύπτει ότι αυτές οι κατοικίες δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τις Εργατικές πολυκατοικίες που μέχρι κάποτε γνωρίζαμε.
Γιατί άραγε;;
Τα υπόλοιπα 14 στρέμματα ελεύθεροι χώροι για παιδική χαρά, χώρους πάρκων, πρασίνου και δεντροφύτευσης, αίθουσα και καταστήματα 300τμ., δύο διατηρητέους χώρους συνολικού εμβαδόν περίπου 2.500τμ., τα οποία ακόμη δεν έχουν αναστηλωθεί και επισκευασθεί, και θα παραχωρηθούν στο Δήμο, στους οικιστές των Εργατικών κατοικιών και τους πολίτες, εξυπηρετώντας πολλαπλές δραστηριότητες. Σε όλα αυτά εκτός των καταστημάτων των 300τμ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. Ενημερώνω ότι όλα αυτά τα χρηματοδοτούσε ο τότε ΟΕΚ με την πρώτη οικονομική μελέτη κατασκευής.
- Κανένα πολεοδομικό σχέδιο στο παρελθόν αλλά και στα νέα εκπονήθηκαν δεν προβλέπει ΠΑΡΚΟ.
- Για τον αποχαρακτηρισμό της περιοχής από βιομηχανική σε κατοικήσιμη χρησιμοποιήθηκαν οι κατοικίες ως βασικό στοιχείο διεκδίκησης και επίτευξης του στόχου αυτού.
- Εξ αυτών των στοιχείων προκύπτει ότι αυτές οι κατοικίες ( σχεδόν μονοκατοικίες) δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τις εργατικές πολυκατοικίες πριν την αλλαγή της ποιότητας και της ποσότητας που είχε αποφασίσει η τότε κυβέρνηση.
Πρέπει να επισημάνω ότι οι Διοικήσεις του Εργατικού Κέντρου μετά τη συνταξιοδότησή μου παρέμειναν δίπλα στους δικαιούχους (Α. Τζεγιαννάκης, Δ.Σκαρμούτσος, Ν. Ηλιόπουλος, Ε. Λίγγος).
Κάναμε ό, τι ήταν δυνατόν αλλά οι διαδικασίες , η γραφειοκρατία και οι αποφάσεις ανήκουν στις κυβερνήσεις, στην Περιφέρεια, το Δήμο και τον ΟΑΕΔ, οι οποίοι, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια από την κλήρωση και έπειτα, έχουν τις όλοι τις ευθύνες τους, άλλοι περισσότερο άλλοι λιγότερο. Δεν το έβαλαν σε πρώτη προτεραιότητα αποδεχόμενοι μια κατάσταση. Όλες οι εξαγγελίες και οι εργασίες που ξεκινούσαν δεν ολοκληρώνονταν στη δεύτερη φάση, και αυτό φαίνεται αν περάσει κανείς μια βόλτα σήμερα από τον οικισμό. Όλα είναι ακόμα ημιτελή. Και έτσι, 11 χρόνια μετά περιμένουν οι δικαιούχοι των εργατικών κατοικιών αυτό που τους ανήκει.
ΤΑ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΑ ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΚΡΟΝΟΥ
Ενημερώθηκα από φίλο μου ασχολούμενο με τα κοινά ότι έγιναν επαφές με τον ιδιοκτήτη του εργοστασίου ΚΡΟΝΟΥ και τον Δήμαρχο κο Οικονόμου για την αγορά του εργοστασίου.
Θέλω να ενημερώσω ότι στο πρόγραμμα των εργατικών κατοικιών ο τότε ΟΕΚ προγραμμάτιζε και την αγορά του ΚΡΟΝΟΥ, μια και ήταν θετικός ο ιδιοκτήτης για την αγορά.
Μια ανάλογη ανάπλαση και λίγες κατοικίες. Στο διάστημα αυτό γίνονταν τα Αισχύλεια στο χώρο του εργοστασίου του Κρόνου. Ο χώρος ήταν όμορος των εργατικών κατοικιών ( Ελαιουργική). Σύμφωνα με απόφαση του ΟΕΚ υπήρχε η οικονομική δυνατότητα να προχωρήσει η αγορά του χώρου αυτού από Ευρωπαϊκά Προγράμματα Ανάπλασης διατηρητέων ( μάλιστα οι μηχανικοί του ΟΕΚ είχαν επισκευάσει τους χώρους λόγω των εκθέσεων που γίνονταν και ήταν ενθουσιασμένοι με όλους τους χώρους). Και όμως η αγορά δεν προχώρησε ποτέ γιατί χρειαζόταν η θετική στάση του τότε Δημάρχου αείμνηστου Γ. Αμπατζόγλου, ο οποίος μου είχε διαμηνύσει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει γιατί είχε αντιδράσεις. Αντιδράσεις, όμως από ποιους;
Υ.Γ. 1) Κάποιοι από αυτούς τους γνωστούς –άγνωστους ήταν και ενάντια στην κατασκευή της Αττικής Οδού.
Γιατί άραγε;;
2) Λόγω της μεγάλης ύλης θα επανέλθω με σχετικό έγγραφο για τις 240 κατοικίες της Μάνδρας που δεν έγιναν , στο ίδιο διάστημα, και έλυναν το πρόβλημα της ποσότητας στην περιοχή. Εκεί οι αντιδράσεις όμως ήταν άλλης ποιότητας.