Τουλάχιστον 25 πλοία ‘’φαντάσματα’’ είναι παρατημένα στα αβαθή του κόλπου Ελευσίνας . Γιατί όμως τα κουφάρια αυτών των πλοίων παραμένουν τόσα χρόνια στον θαλάσσιο χώρο της Ελευσίνας, ο οποίος μάλιστα είναι χαρακτηρισμένος ως «ευαίσθητος αποδέκτης»; «Το μεγάλο πρόβλημα είναι το κόστος ανέλκυσης», λέει ο κ. Θανάσης Πέππας, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Λιμένα Ελευσίνας (ΟΛΕ). «Τα προηγούμενα χρόνια κάναμε δύο διαγωνισμούς που κηρύχθηκαν άγονοι. Ως αντάλλαγμα δίνουμε τα ίδια τα πλοία, για διάλυση και πώληση των υλικών τους. Ενώ θα τα απαλλάξουμε από τα χρέη (σ.σ. ο ιδιοκτήτης ενός βυθισμένου πλοίου πληρώνει ετησίως στο Δημόσιο “τέλη ναυαγίου”, ανάλογα με τη χωρητικότητα και την παλαιότητα του ναυαγίου). Το ζήτημα είναι ότι το κέρδος του ιδιώτη είναι μικρότερο από τα έξοδα ανέλκυσης».
Την προηγούμενη εβδομάδα επανασυστάθηκε η Επιτροπή Ναυαγίων στον ΟΛΕ στην οποία συμμετέχουν το λιμεναρχείο, ο δήμος Ελευσίνας και η Περιφέρεια Αττικής. «Τους προηγούμενους μήνες κινήσαμε και πάλι τη διαδικασία, ενημερώσαμε τους ιδιοκτήτες και τους ζητήσαμε να απομακρύνουν τα ναυάγια, όπως ορίζει ο νόμος αλλά δεν είχαμε ανταπόκριση. Ετσι θα προχωρήσουμε σε νέο μειοδοτικό διαγωνισμό. Σκεφτόμαστε να “ομαδοποιήσουμε” μεγάλα με μικρά ναυάγια, ώστε να έχουν μεγα λύτερο ενδιαφέρον για τους ιδιώτες». Ενα ζήτημα που έχει εν τω μεταξύ προκύψει, όμως, είναι το πού θα διαλυθεί το πλοίο. Στην Ελευσίνα υπήρχαν δύο χώροι: στον ένα έχει αφαιρεθεί πρόσφατα η άδεια λειτουργίας λόγω χρεών προς τον ΟΛΕ και ο δεύτερος παραμένει ανενεργός, επειδή «χήρεψε» η επιχείρηση. Τον χώρο αυτό ο ΟΛΕ επιθυμεί να επαναλειτουργήσει, υποβάλλοντας μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Ομως ο δήμος Ελευσίνας και η Περιφέρεια έχουν αντίθετη άποψη. «Το να “νεκραναστήσεις” ένα διαλυτήριο σε παράκτια περιοχή, την οποία θέλουμε να αναπλάσουμε, δεν είναι η ενδεδειγμένη λύση», λέει ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής, Γιάννης Βασιλείου. «Η πρότασή μας είναι να αδειοδοτηθούν ως διαλυτήρια τα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Σήμερα δεν υπάρχουν διαλυτήρια πλοίων στην Ελλάδα (σ.σ. στέλνονται στην Τουρκία), τα Ναυπηγεία Ελευσίνας έχουν τεχνογνωσία και προδιαγραφές. Ενώ θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση της τεράστιας ανεργίας στην περιοχή». Με την πρόταση αυτή συμφωνεί και ο κ. Βεντίκος. «Συνήθως η “βιομηχανία” διάλυ σης πλοίων ανθεί εκεί όπου υπάρχει μεγάλη ανάγκη για τις πρώτες ύλες, κάτι που δεν είμαι σίγουρος ότι συμβαίνει στην Ελλάδα. Ωστόσο, τα ναυπηγεία Ελευσίνας είναι σίγουρα ο πιο ενδεδειγμένος χώρος». Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ‘’ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ’’ , με υπογραφή του Γ. Λιάλου , και περιγράφει ανάγλυφα την πραγματικότητα στον Κόλπο της Ελευσίνας. Το πρόβλημα με τα πλοία- φαντάσματα υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια. Αυτό έχει να κάνει με τη μή κοινή αντιμετώπιση από τους εμπλεκόμενους φορείς. Σύμφωνα με πληροφορίες, μέχρι τώρα ο Κόλπος της Ελευσίνας, ήταν ‘’παράδεισος’’ αυθαιρεσίας και εγκληματικότητας.Τελευταίο κρούσμα το δεξαμενόπλοιο NOOR1 με τους τόνους κοκαίνης, ενώ κατά το παρελθόν έχουν εντοπισθεί πολλά κρούσματα λαθρεμπορίου τσιγάρων και καυσίμων .
Ε. Λιάκος