του Βασίλη Στεφάνου
Η αδράνεια του κράτους, της περιφέρειας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των φορέων, των οργανισμών κλπ σε συνεργασία με την ασύδοτη δική μας συμπεριφορά έχουν πολλές φορές αποτελέσματα όπως αυτά που παρουσιάζω στις δύο φωτογραφίες.
Ουδέτερες ζώνες θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν από ΜΜΕ προηγμένων και ανεπτυγμένων χωρών και οι δυο αυτές περιοχές στην Παραλία Ασπροπύργου αφού κανένας από τους φορείς οι οποίοι έπρεπε να ενδιαφέρονται δεν αποφασίζει να δώσει ένα τέλος στις επαναλαμβανόμενες κατά πολύ τακτά διαστήματα εικόνες και να τερματίσει τον (Κίτρινο) σχολιασμό του κάθε επισκέπτη η περαστικού από τα πολυσύχναστα αυτά σημεία. Η κακή μοιρασιά του κράτους όπως πχ, τα παχουλά χαράτσια που καταβάλλονται από τους ιδιοκτήτες των παραλιακών καταστημάτων στα Λιμενικά ταμεία τα πενιχρά ίσως, δημοτικά τέλη που εισπράττονται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ για τους Δήμους που επωμίζονται τα απορρίμματα των παράκτιων επιχειρήσεων και η ατιμωρησία των ενόχων, είναι κατά την άποψη μου η πρώτη αιτία αυτού του κακού. (ΦΩΤΟ Α).
Φυσικά υπάρχουν και άλλες πάμπολες αιτίες όπως πχ τα όρια των Δήμων, των Περιφερειών, των Πόλεων κλπ, που συνδράμουν για να απ ενοχοποιούν αρμόδιους φορείς οι οποίοι μπορούν με ευκολία να ισχυριστούν ότι τα σκουπίδια στην Α η τη Β περιοχή δεν είναι δικά τους αλλά ανήκουν στο γείτονα. Οι υπηρεσίες καθαριότητας του Δήμου Ασπροπύργου πάντως στου οποίου την αρμοδιότητα υφίσταται η αποκομιδή των απορριμμάτων της παραλιακής οδού τουλάχιστον μέχρι στιγμής καλά κρατεί. Η περιοχή όπου εδρεύουν οι εν σειρά ψαροταβέρνες και τα αναψυκτήρια άστραφτε από πάστρα την ημέρα της φωτογράφισης. Όσο αφορά όμως το παράκτιο κομμάτι από τον βιολογικό μέχρι και την ψαροταβέρνα ΚΑΡΑΒΙ η οποία δεν λειτουργεί, τα σκουπίδια περισσεύουν και για το λόγο αυτό εκπέμπω SOS προς όλους τους φορείς, ακόμα και στους εθελοντές που στις μέρες μας έχουν καταντήσει πιότεροι από τον πληθυσμό της χώρας μας… Πέρα του γεγονότος ότι η συγκεκριμένη παράκτια περιοχή ανήκει εισπρακτικά στον ΟΛΕ ο οποίος εδρεύει στην Ελευσίνα, υπάρχει και η εμπλοκή του Δήμου Ασπροπύργου εκεί, ο οποίος αν ενθυμούμαι καλά, προ μερικών χρόνων είχε εγκαταστήσει κούνιες και παγκάκια, είχε δενδροφυτεύσει και είχε προσπαθήσει να καταστήσει το χώρο προσβάσιμο για αναψυχή. Φυσικά η ασυδοσία ορισμένων συμπατριωτών μας και μη εξαιρετέων κατέστρεψε ότι με κόστος και μεράκι είχε εκεί πραγματοποιηθεί και επανέφερε το χώρο στην παλαιότερη του μορφή!!! Τώρα αν ψάξει κανείς να βρει ποιος ευθύνεται για το χάλι που εικονίζεται στην φωτογραφία (Α) η πραγματικότητα θα τον παραπέμψει στον Άννα, εκείνος με τη σειρά του να τον παραπέμψει στον Καϊάφα, ο Καϊάφας να του πει ότι δεν γνωρίζει το θέμα και να τον παραπέμψει σε κάποιον ανώτερο του ο ανώτερος να τον στείλει σε κάποιον νεότερο ο νεότερος να του πει ότι θα ερευνήσει και η δουλειά να πάει λέγοντας ώσπου ο ενδιαφερόμενος να απελπιστεί και να πει: -Πιάσε το αυγό και κούρευτο.
Στη δικαιοδοσία του Δήμου Ασπροπύργου όμως ανήκει σύμφωνα με την επιβεβαίωση της διευθύντριας καθαριότητας κα Βερούτη το δεύτερο σημείο (ΦΩΤΟ Β) το οποίο βρίσκεται σε πολύ διαβατό δρόμο. Το γεγονός είναι ότι και στην δεύτερη αυτή περίπτωση η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Ασπροπύργου κάνει σωστά τη δουλειά της όταν διαπιστώσει ότι οι ασύδοτοι φονιάδες του περιβάλλοντος έκαμαν πάλι τη βρομιά τους. Μπουλντόζες και φορτηγά του Δήμου επιστρατεύονται κάθε φορά που οι αρμόδιοι οσφραίνονται μπόχα στον πλαϊνό κάθετο βοηθητικό δρόμο ο οποίος συνδέει την παραλία με τη ΝΕΟΑΚ και τον καθαρίζουν. Είναι σωστό όμως να επιτρέπουμε να δημιουργείτε πρώτα μια τέτοια κατάσταση και έπειτα να σπεύδουμε να αποκαταστήσουμε το χάλι ξοδεύοντας επιπλέον χρήματα και εργατοώρες; Εγώ λέω πως δεν είναι σωστό, όπως επίσης δεν είναι σωστό για όποιον γνωρίζει αυτούς που δημιουργούν το πρόβλημα να τους (δείξει), ρουφιάνος άλλωστε δεν γίνεται να γίνει κανείς στα εξήντα του. Θα πρέπει λοιπόν οι αρμόδιοι να επισκεφτούν το χώρο, να εντοπίσουν από μόνοι τους αυτούς τους κακοήθεις συμπολίτες μας και να τους τιμωρήσουν αυστηρά και όχι με τίποτα ψευτοπρόστιμα που δίδουν το δικαίωμα σε όποιον βροντάει το παραδάκι να καυχιέται και να λέει: Εγώ με τον παρά μου …. και την κυρά μου… Σε αυτή την (Β) περίπτωση πάντως οι εθελοντές δεν μπορούν να κάνουν τίποτα σας διαβεβαιώ εκ’ πείρας…