Η πόλη, το σώμα και οι μνήμες της, οι κατοικήσεις και τα φαντάσματά της, ο αγώνας επιβίωσης γίνονται το πρωτογενές υλικό για το «Kreatur» της Σάσα Βαλτς.
Η Βερολινέζα σπουδαία χορογράφος μίλησε με τη Μαρία Κρύου λίγο προτού εμφανιστεί με την ομάδα της στο Μέγαρο Μουσικής στις 23-24/3.
Οι άνθρωποι που σας θαυμάζουν σας θεωρούν διάδοχο της Πίνα Μπάους. Τι είναι αυτό που επιδιώκεται στη σχέση σας με το κοινό;
Θέλω να οξύνω τις αισθήσεις των θεατών και προσπαθώ πάντα να υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ της σκηνής και του κοινού, έτσι ώστε να αισθάνεται μέρος της δράσης. Με ενδιαφέρει ακόμα να δημιουργώ με βάση την ανταλλαγή μεταξύ των τεχνών και των καλλιτεχνών. Όταν συμβαίνει αυτό με έναν τρόπο αισθάνομαι κάθαρση.
Από πού αντλήσατε έμπνευση για την παράσταση «Kreatur» που θα δούμε στο Μέγαρο Μουσικής;
Το «Kreatur» ασχολείται με θέματα που συνδέονται άμεσα με την ανθρώπινη ύπαρξη, με τη δύναμη και την έλλειψη εξουσίας, με την κυριαρχία και την αδυναμία, με την ελευθερία και τον έλεγχο. Στις πρόβες επισκεφθήκαμε το μουσείο Berlin-Hohenschönhausen που στεγάζεται στα κτίρια των πολιτικών φυλακών της Στάζι κι εκεί μας ξενάγησε ένας άντρας, ζωντανός μάρτυρας, που είχε φυλακιστεί κάποτε. Αυτό το εμβληματικό κτίριο αποτυπώνει την εξουσία και τον έλεγχο και η συνάντηση με αυτόν τον άνθρωπο μας συγκλόνισε και μας συγκίνησε βαθιά.
Την ίδια στιγμή συμμετείχαμε ως ομάδα στο κίνημα «Pulse of Europe», μια πρωτοβουλία που στόχο έχει να ενθαρρύνει τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μιλούν δημοσίως υπέρ μιας πανευρωπαϊκής ταυτότητας. Είναι μια εμπειρία που σε γεμίζει ελπίδα σ’ αυτούς τους δύσκολους πολιτικά καιρούς. Όλοι αντιμετωπίζουν συνεχώς ερωτήματα σχετικά με την ελευθερία, την αλληλεπίδραση μεταξύ καταστολής και εξουσίας και στο «Kreatur» περνούν οι προσωπικές εμπειρίες των χορευτών που προέρχονται από διάφορες χώρες του κόσμου και έχουν διαφορετικά βιώματα.
Έχετε σπουδαίους συνεργάτες, την πρωτοποριακή σχεδιάστρια μόδας Iris van Herpen, το διάσημο σχεδιαστή φωτισμών Urs Schönebaum, τους Soundwalk Collective…Πιστεύετε στη μείξη των τεχνών;
Τα πάντα μπορούν να ανήκουν στο μεγάλο πεδίο της τέχνης και η σκέψη αυτή μου δίνει μεγάλη έμπνευση. Όλα συνδέονται μεταξύ τους και ο ένας μπορεί να εμπνεύσει τον άλλο. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να δημιουργήσω μια ανταλλαγή μεταξύ των τεχνών και των καλλιτεχνών. Το αποτέλεσμα διευρύνει το βλέμμα του θεατή, τις εμπειρίες του κοινού.
Είσαστε μητέρα αλλά και μια επιτυχημένη χορογράφος. Ποιες θυσίες κάνατε για να ισορροπήσετε ανάμεσα στη μητρότητα και τις απαιτήσεις του επαγγέλματος;
Απλά προσπαθώ να ισορροπήσω μεταξύ εργασίας και ζωής, ενέργειας και χαλάρωσης, όπως κάνουν οι περισσότεροι από εμάς, νομίζω. Είμαι περήφανη για τα παιδιά μου, είναι υπέροχα. Σημαίνει πολλά για μένα το να μπορούν οι γυναίκες της ομάδας μου να βρίσκουν τρόπους να συνδυάζουν την επαγγελματική ζωή και την οικογενειακή ζωή, έχοντας παιδιά. Για τις χορεύτριες αλλά και για τις γυναίκες που εργάζονται σε σημαντικά πόστα αυτό δεν είναι αυτονόητο ακόμη και τώρα, εν έτη 2018. Έχουμε πολλά να κάνουμε ακόμα προς αυτήν την κατεύθυνση.
Είδατε πρόσφατα κάποιο έργο τέχνης που σας συγκλόνισε;
Το «Touch Me Not», μια πειραματική ταινία της Ουγγρικής σκηνοθέτιδας Adina Pintilie που βραβεύτηκε με την Χρυσή Αρκούλα στο 68ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου το 2018 αλλά και το «Faust» της Anne Imhof . Μια παράσταση χορού/εγκατάσταση στο γερμανικό Pavilion / Venice Biennal. Σ΄ αυτό το κομμάτι απονεμήθηκε με το Χρυσό Λιοντάρι.
Αν ερχόταν κάποιος στα μέρη σας, τι θα του δείχνατε;
Θα του έδειχνα την όμορφη θέα στην πλευρά του ποταμού και θα πίναμε ένα φλιτζάνι τσάι στη βεράντα. Το στούντιο μου βρίσκεται στο ποτάμι στο Radialsystem και εκεί δημιούργησα το «Kreatur».
Πώς αισθάνεστε που επιστρέφετε στην Ελλάδα; Ποιο είναι το αγαπημένο σας μέρος;
Πάντα μου αρέσει να βρίσκομαι στην Ελλάδα, με την οικογένειά μου και έχω πολλά αγαπημένα μέρη. Έχουμε ταξιδέψει στην Κρήτη, την Ύδρα, τη Λέσβο και τη Μήλο. Μου αρέσει η Αθήνα όχι μόνο λόγω της ιστορίας της αλλά και επειδή σφύζει από καλλιτεχνική ζωή. Μετά τις παραστάσεις της Αθήνας θα συμμετάσχω στο Παγκόσμιο Ανθρώπινο Φόρουμ στους Δελφούς, ένα μαγικό τόπο που μου αρέσει πολύ. Μια ακόμη πόλη που με εμπνέει είναι η Ελευσίνα και είναι σπουδαίο που θα γίνει Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης το 2021. Η επόμενη χορογραφία μου, μάλιστα, που θα κάνει πρεμιέρα το φθινόπωρο, είναι εμπνευσμένη από την Ελευσίνα και θα έχει τον ελληνικό τίτλο «Έξοδος».