Όλα ξεκίνησαν το 1922, όταν οι κάτοικοι της Περάμου της Μ.Ασίας διώχθηκαν από το τόπο τους στιβαγμένοι σε καϊκια. Οικογένειες χώρισαν σε μια στιγμή. Άλλοι «βγήκανε» στη Πέραμο της Καβάλας κι άλλοι στα μέρη της Αττικής, ψάχνοντας να βρουν μέρος να εγκατασταθούν.
Επειδή, λόγω παράδοσης οι περισσότεροι ήταν ψαράδες, το μέρος το οποίο προτιμήθηκε ήταν η σημερινή Νέα Πέραμος, στο οποίο κατέληξε μετά από πολλή σκέψη μια επιτροπή από τους τότε Περαμιώτες, η οποία και δημιουργήθηκε για αυτό τον σκοπό. Να βρουν δηλαδή το τόπο που θα στεγάσουν τα όνειρά τους για μια καλύτερη ζωή.
Ο χώρος αυτός παραχωρήθηκε από την τότε κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Εγκαταστάθηκαν προσωρινά τον Σεπτέμβρη του 1922 στην τότε Κούλουρη της Σαλαμίνας μέχρι να δημιουργηθεί ο συνοικισμός και το 1925, άρχισε η σταδιακή στέγασή τους στον συνοικισμό, όταν ακόμα αυτός ήταν μισοτελειωμένος. Στον οικισμό αυτό εγκαταστάθηκαν στα έτοιμα σπίτια Περάμιοι, αλλά και άλλοι πρόσφυγες της Κωνσταντινούπολης και τις Μ. Ασίας.
Το πρώτο σχολείο ήταν μια ξύλινη παράγκα, το οποίο χρηματοδότησε ο τότε πρωθυπουργός Θ. Πάγκαλος. Το σχολείο λειτουργούσε τις Κυριακές ως εκκλησία, ώσπου με διάφορες δωρεές χτίστηκε η εκκλησία. Στην εκκλησία με περηφάνια μεταφέρθηκε η εικόνα του Άι-Γιώργη από τη Πέραμο της Μ. Ασίας, την οποία έκαψαν οι Τούρκοι.
Το 1928 ο οικισμός αναγνωρίστηκε επίσημα και εντάχθηκε στον δήμο Μεγαρέων ενώ ένα χρόνο μετά, το 1929, έγινε κοινότητα.
Σήμερα, η Νέα Πέραμος Αττικής, είναι μια παραθαλάσσια πόλη, γραφική, γαλήνια και πολύ όμορφη.