[dropcap]Ε[/dropcap]ίναι σαφές, ότι κοινωνικοποίηση στην πολύ μικρή ηλικία, ως στόχος της προσχολικής αγωγής θα μπορούσε να είναι μια σημαντικότατη παράμετρος της πολύ μεγάλης «ιδέας» του εθελοντισμού. Η αλληλεπίδραση των μικρών παιδιών, από τον παιδικό σταθμό ακόμα, όπου καλούνται για πρώτη φορά να μοιραστούν, τι πιο απλό ένα μικρό παιχνίδι, αναδεικνύει τη μεγάλη αξία που έχει η καθημερινότητα μέσα στην τάξη. Εκεί όπου η/ο παιδαγωγός, καλείται να υποβαθμίζει την «διένεξη» των παιδιών που «δεν μοιράζονται» με εκείνα που διεκδικούν το παιχνίδι, να υπερασπίσει με τα λόγια και να αξιοποιήσει με παιδαγωγικές τεχνικές το γεγονός της μιας περίπτωσης θετικού μοιράσματος ανάμεσα τους.
[tie_full_img][/tie_full_img]
Εξάλλου η παρατήρηση και η παιδαγωγική εμπειρία έχει αποδείξει ότι ούτε να «αναγκάσουμε» είναι επιτρεπτό, ούτε να επιβραβεύουμε το μοίρασμα είναι αποτελεσματικό. Εκείνο που «έπιανε» πάντα , ήταν να στρέφουμε την προσοχή στο παιδάκι που δεχόταν την προσφορά:
-Δες τι χαρούμενη είναι η Μαρία που της έδωσες για λίγο το παιχνίδι σου; Κοίτα χαμόγελο!
Ή το αντίθετο ,εφόσον μπαίνει στη διαδικασία να προσέχει τα συναισθήματα και να τα αναγνωρίζει σιγά σιγά:
-Λες ο Γιάννης να στενοχωρήθηκε που του πήρες το παιχνίδι;
Αγαπητοί φίλοι αναγνώστες, εν δυνάμει εθελοντές στην κοινότητα, γονείς, παππούδες και γιαγιάδες, οι γονείς και όλη η οικογένεια εν γένει, επιθυμούν το παιδάκι τους να είναι γενναιόδωρο, να μοιράζεται και να προσφέρει. Μην ξεχνάτε, πως τα παιδιά της μικρής και κυρίως της προσχολικής ηλικίας δεν είναι από τη φύση τους έτοιμα για «αλτρουισμό και αυτοθυσία». Έτσι λοιπόν, η οικογένεια, το σχολείο, η κοινότητα, η τοπική αυτοδιοίκηση, η περιφέρεια κατά προέκταση η κεντρική διοίκηση, επιβάλλεται να δημιουργήσουμε και να προσφέρουμε στα παιδιά μας, ένα ΓΕΝΝΑΙΩΔΩΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους χωρίς πίεση. Η γενναιοδωρία, η προσφορά και η ευγένια είναι και τα τρία βασικά «συστατικά στοιχεία» του Εθελοντισμού και καλλιεργούνται από όλους εμάς που είμαστε το άμεσο περιβάλλον τους με το παράδειγμα και το βίωμα. Να είστε σίγουροι πως όταν έρθει η στιγμή θα προσφέρουν απλόχερα με την καρδιά τους στο συνάνθρωπο και ως μελλοντικοί εθελοντές στο κοινωνικό σύνολο. Γιατί μέσω του εθελοντισμού μπορεί προκύψει ένα «βάθεμα κοινωνικής τους συνείδησης και υπευθυνότητας» ως μελλοντικοί πολίτες.
Ο εθελοντισμός δυναμώνει τις αξίες και τα ιδανικά της ανθρώπινης ζωής αναπτύσσοντας στους κόλπους του την έννοια της αλληλεγγύης και του αλτρουισμού καθώς η αλληλεγγύη, η συνεργασία και η κοινωνική συνύπαρξη παίρνει το πιο ουσιαστικό και αληθινό της νόημα στην καθημερινότητα του ανθρώπου από την πιο «μικροσκοπική» του ηλικία.
*Η Κατερίνα Κολιοφώτη είναι παιδαγωγός προσχολικής ηλικίας Αν. προϊσταμένη Τμήματος Προσχολικής Αγωγής Ν.Π.Δ.Δ. Π.Α.Κ.Π.Π.Α Δ. ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ
Μέλος συντακτικής ομάδας ηλεκτρονικού περιοδικού ΥΔΡΑΝΗ e-movie magazine