Πιστοί στο καθιερωμένο ραντεβού, κατά την τελευταία πενταετία, έδωσαν και φέτος το παρόν, το Σάββατο του Θωμά (18.4.2015) 250 Ασπροπύργιοι, τηρώντας το έθιμο των παππούδων, που ακολουθείτο πάνω από αιώνα.
Έτσι πήγαν πεζοί να προσκυνήσουν την θαυματουργή εικόνα της Παναγιάς της Ελεούσα στην Ι. Μ. Κλειστών, στη Φυλή και παράλληλα να θαυμάσουν την αναγέννηση της φύσης, τα μονοπάτια, τα οροπέδια, τους καταρράκτες, κλπ.
Αρχηγός και αναβιωτής του εθίμου, αλλά και πρωτεργάτης της κίνησης, ήταν ο εφημέριος του Άγιου Δημητρίου Ασπροπύργου π. Θεοδόσιος Οικονομίδης. Τον ακολούθησε, ένα μεγάλο μέρος της Νεολαίας της πόλης, αλλά και ενήλικες
Έτσι, πρωί του Σαββάτου της 18ης.4. 2015, περισσότεροι από 250 πεζοπόροι υπό τον π. Θεοδόσιο μεταφερθήκαν με λεωφορεία του Δήμου Ασπροπύργου, μέχρι το ρίζωμα του βουνού. Από εκεί ξεκίνησαν γύρω στις 8 για το μεγάλο προσκύνημα στην θαυματουργή Παναγιά την Ελεούσα, που δεσπόζει στο Ιστορικό μοναστήρι της Ιεράς Μόνης Κλειστών.
Η Μονή Κλειστών, είναι χτισμένη στο χείλος του απόκρημνου, αλλά και μαγευτικού φαραγγιού της “Γκούρας ἤ Γιαννούλας”.
Ονομάσθηκε έτσι λόγω της τοποθεσίας, κλεισμένης μέσα στα βουνά. Γεωγραφικά προσδιορίζεται στις νοτιοδυτικές υπώρειες της Πάρνηθας στην Αττική και σε υψόμετρο περίπου 600 μ., κοντά στο αρχαίο φρούριο της Φυλής. Απέχει περίπου 3 χλμ. από τη Χασιά. Η θέση της Μονής έχει υπέροχη θέα προς νότο και τον κάμπο του Ασπροπύργου, που κυριαρχεί στο Θριάσιο πεδίο.
Το φημισμένο Ρέμα της Γιαννούλας διασχίζει τα βουνά της Χασιάς, τον κάμπο και την πόλη του Ασπρόπυργου και εκβάλει στο ύψους των διυλιστηρίων Ασπρόπυργου. Πολλες φορές όταν κατεβάζει πολύ νερό, επικαλύπτει και την Εθνική Οδό. Παλαιότερα τροφοδοτούσε με νερό την μεγάλη λίμνη των Ρητών. Ήταν μια από τι δυο λίμνες, που υπήρχαν στη περιοχή. Το 1957 χάριν της δημιουργίας των διυλιστηρίων Ασπρόπυργου, η μεγαλύτερη από τις δυο λίμνες, αποξηράνθηκε η εναπομείνασα, που εφάπτεται της Εθνικής οδού είναι γνώστη ως λίμνη Κουμουνδούρου.
Οι -όλων των ηλικιών- περιπατητές,
ακολούθησαν το μονοπάτι της Χασιάς, κατά μήκος του “Ρέματος της Γιαννούλας”,
που ξεκινά από τοποθεσία,
του Ασπρόπυργου, η οποία έχει λάβει το όνομα της, από τις «Ελιές του Κούραση».
Διέσχισαν το κομμάτι του μονοπατιού, που ρίχνει επιβλητικά τη σκιά της, μια από τις κορυφές του βουνού της Χασιάς, γνωστής από τους χάρτες του J. A.Kaupert(1895-1903), ως «Λιθάρι του Εβραίου».
Συνέχισαν στο μονοπάτι της Χασιάς γνωστό ως «Μποκοβίλι» Άλλοτε διέσχισαν κατά μήκος το “Ρέματος της Γιαννούλας” και άλλοτε -όταν απαιτήθηκε- να το περάσουν κάθετα, παρά το νερό που είχε.
Ξαπόστασαν στα οροπέδια των βουνών της Χασιάς. Θαύμασαν τους μικρούς καταρράκτες. Συνάντησαν άλλους πεζοπόρους, αλλά και ιππείς. Ένας εξ αυτών ήταν ο ασχολούμενος με τα κοινά και τραγουδιστής δημοτικών και παραδοσιακών τραγουδιών Σπύρος Μπρέμπος, βγήκαν από τη ρεματιά της Γιαννούλας στη συμβολή με το δημόσιο δρόμο της Χασιάς, σημείο γνωστό ως «Χώνι» και μετά από 3 χλμ, έφτασαν στη Μονή, γύρω στις 13.00μμ.
Ο ερευνητής λαογράφος Παναγιώτης Πέστροβας γράφει για την Παναγία της Μονής Κλειστών: «Η εικόνα δεν τόνωνε μόνο το θρησκευτικό φρόνημα των κατοίκων, αλλά επειδή υπήρχε στενό δέσιμο με την Μονή, την
θεωρούσαν σπίτι τους ειδικότερα οι παλιοί κάτοικοι, ήταν σα να δεχόντουσαν ένα δικό τους συγγενικό πρόσωπο. Δεν είναι τυχαίο ό,τι φωτογραφιζόντουσαν στο σημείο της εύρεσης της .Δεν είναι τυχαίο ότι με τα πόδια παρέες έφευγαν από τον Ασπρόπυργο και μέσα από το Χασιώτικο μονοπάτι, θα πήγαιναν να μείνουν στην Μονή».
Στο ίδιο κείμενο περιγράφει για την έλευση της εικόνας της Παναγιάς της Ελεούσας για δεκαετίες ολόκληρες στον Ασπρόπυργο και παραθέτει και φωτογραφίες εποχής
«Από τις παραμονές της καθόδου της, οι νοικοκυρές, καθάριζαν τους δρόμους, άσπριζαν τις αυλές, γιατί «θα περάσει η εικόνα» . Όλο το χωριό( ο Ασπρόπυργος),θα περνούσε από την εκκλησία που θα βρισκόταν η εικόνα, για να προσκυνήσει. Σαν μικρά παιδιά οι γιαγιάδες μας, μας έπαιρναν από το χέρι, να μας πάνε στο σημείο που θα ερχόταν με το αυτοκίνητο και μετά με τα πόδια μέχρι τον ναό, ο οποίος θα την υποδεχόταν. Οι μνήμες μου, από μικρό παιδί ήταν να «την περιμένουμε» στη Λεωφόρο ΝΑΤΟ στη συμβολή με την οδό Θρασυβούλου, στον Ασπρόπυργο. Αυτή η συνήθεια σταμάτησε τα τελευταία χρόνια, άγνωστο γιατί!! Ποιοι είναι οι λόγοι να αρνούνται την κάθοδό της , δεν μου είναι γνωστοί. Ίσως να οφείλεται στο ότι ανήκει σε άλλη μητρόπολη η μονή. Ίσως να οφείλεται και στην ίδια την μονή, για τους δικούς της λόγους».
Αξίζουν συγχαρητήρια σε όσους συμβάλουν στη διατήρηση της παράδοσης.